NERDE O ESKİ RADYOLAR…

“VİRANŞEHİRLİYİZ EZELDEN” ÖDÜLÜ HAKETTİ!..

“ Dang… Dang. Dang…

Saat:09.45

Arkası yarın…

Oynayanlar :

1.Adam...

2.Adam...

1.Ses...

2.Ses... “

Ya da...

“ Saat: 22.00

Radyo Tiyatrosu... “

Hatırladınız değil mi?

Çocukluk günlerimizin radyolarını...

Sabah 7, öğlen 13, akşam 19 haberlerini de büyüklerimiz beklerdi, sabırsızca...

Büyüklerden duyardık, Zaman zaman yüreğinizi daraltan üzücü; zaman zamanda iyimser içimizi ferahlatan müjdeli haberlerin ajans bültenlerine düştüğünü!

Ha bir de, hatırlar mısınız?...

“Burası Ankara, İstanbul, Diyarbakır, Çukurova, Antalya Erzurum-İzmır ve kısa dalga Türkiye’nin Sesi radyoları...

Şimdi Türkiye Futbol Ligi maçların naklen yayına başlıyoruz... “ diyen o anonsu!

Hala dün gibi kulaklarımda...

Henüz TV de maç yayınları yokken...

Ve tüm arkadaşlarla kümelenirdik, pür dikkat can kulağıyla, kimi benim gibi Fenerbahçeli, kimi Beşiktaşlı, kimi de Galatasaraylı dost çocukluk arkadaşlarımla; bazen bir arkadaşın evinin avlusunda, ya da şehrin bir kıraathanesinde, bazen de...kırda, bayırda... şehir şehir naklen maç yayınlarını dinlerdik çocuksu ruh halimizle - heyecanla radyodan!..

Kimi de, radyoyu kulağına dayamış, yolda yaya olarak tek başına.

Televizyonların halen hayatımıza girmediği yıllarda Radyo, yaşantımızın tek eğlencesiydi.

Haberler (ajans), şarkıılar-türküler- arajmanlar, Radyo Tiyatrosu, Arkası Yarın ve daha sayamadığım niceleri...

“Burası Ankara Radyosu; Şimdi Yurttan Sesler Kadınlar/ Erkekler Korosu!”

‘Pazarda Bal Var Gelinim Pazarda Bal Var - Lingo Lingo Şişeler - Hel Hele Verin Geline ile Başım Ağrıyor,Başım Ağrıyor ' radyonun demirbaş türküleriydi!

Uzun bir dönem radyo, hayatımızın başköşesiydi.

Daha sonraki yıllara kadar her evde ve ailenin hatta her aile ferdinde bulundurulması zorunlu tek eğlencesiydi radyolar!..

Sezen Aksu' nun bir eserinde belirttiği gibi :

“Çok geç kalmışız canım,

Vakit bu vakit değil,

Eski radyolar gibi

Çatıya saklanmış aşk.

Öyle sanmışız canım

Artık ölümsüz değil.

Leylayla Mecnun gibi

Çoktan masal olmuş aşk.

Lale devri çocuklarıyız biz,

Zamansız geçmiş,

Aşk şarabından kimbilir en son,

Hangi şanslı içmiş...”

Hatırlarım!

Bazen uyuya kalırdım göğsümde çok sevdiğim küçücük radyomla.

Gençlik dönemlerde, kendimizi siyasi yaşamın içinde bulduğum zamanlardı...

Gizlice dinlerdik, belli saatler de Türkçe yayın yapan “ Kısa Dalga”dan arar zorla bulurduk; “Moskova' nın Sesi”, “Sofya’ nın, Budapeşte' nin, Prag' ın Bükreş' in Sesi” radyolarını...

Birde Kürtçe yayın da yapan “Erivan' in Sesi” radyosunu.

Derken... TRT' nin radyo üzerindeki tekeline son veren gelişmelere sahne oldu Türkiye.

1990 yılların başında her alanda domino etkisi yaratan demokrasi, emek ve barış hareketlerinden etkilenen bir kesim, özel radyoculuk alanında fiili durum yaratarak, tüm yasaklara rağmen, belirli şehirlerde kurdukları özel radyoları yayın hayatına başlattılar.

Ancak, ilk çıkışlarında nitelik anlamda özgür yayım yapan radyolar yasal statüye kavuşturularak, zamanla iktidarların denetimi altına alındılar.

Özel radyoların bir çoğu, yayınlarına büyük sıkıntılarla yoluna devam ederken, yoluna devam edemeyenler ise; yakın tarihte de tanık olduğumuz gibi: “ Özgür Radyoculuk” ta da ısrar edip direnenlerin başlarına gelenleri gördük, duyduk, biliyoruz.

Neyse...

Hâla da her şeye rağmen radyo benim için büyük bir tutku!

Bir anektodtla radyo faslına bitirmek istiyorum.

Yoksa, Radyo için ne yazılsa az.

Olay şöyle...

Yine özel bir radyoda başka bir özel radyonun sahibini karşılıklı söyleşisini bizzat radyodan dinliyorum. ( Ankara' da bulunduğum bir sırada)

Programın sunucusu soruyor özel radyo sahibine...

“ Radyonuz da hiç ilginç bir olaya şahit oldunuz mu?

Cevap veriyor:

Evet!.. Çok ilginç olaylarla karşılaşıyoruz. Bir tanesini anlatayım...

Canlı yayın sırasında müzik isteği alıyoruz.

Bayan dinleyicinin biri, ismini vermeden, telefonla bağlanarak; 'terk ederek ayrıldığım ve boşandığım kocam için Burhan Çeçan' dan ' KURŞUNLARA GELESİN ' adlı parçayı benim ve ailem adına çalmanızı istiyorum” dedi.

Biz de bu isteği yerine getirerek parçayı radyodan çaldık.

Aradan 5 dakika geçtikten sonra bir bay telefonla canlı yayına bağlanarak bizden;

Demin, benim için 'Kurşunlara Gelesin' adlı parçayı çaldırtan eşim ve kaynanam, kayımbabam, kayınlarım, baldızlarım için, bende bir parça çalmanızı rica ediyorum. Onlara gelsin...

Gurup Vitaminden...

“ Elalarını elalarını,

Topunun Âllah versin belalarını...

****

BÜTÜN KÖTÜLÜKLER, YERYÜZÜNE İNDİĞİMİZDE BAŞLIYOR...

Geçenlerde...6 ay önce, 5 taksitle gidiş -dönüş biletini aldığım Uçakla İstanbul' a seyahatim sırasında, pencere kenarından, gökyüzünden yeryüzünü uzun süre seyrettim.

Aşağısı, yukarıdan bakınca; öyle temiz, öyle berrak, öyle saf, öyle masum ki...

Anladım ki, bütün mesele yeryüzüne indiğimizde başlıyormuş!

****

VİRANŞEHİRLİYİZ EZELDEN HEMŞERİ SİTESİ VE GENEL YAYIN YÖNETMENİ EDİTÖRÜMÜZ MEHMET KAYIK BİR KEZ DAHA KUTLUYORUM...

Benim de bir köşesini kaptığım "Viranşehirliyiz Ezelden" adlı hemşeri sitesinin ödüle layık görüldüğü haberini İstanbul' da bulunduğum bir sırada aldım.

Ancak, yoğun proğramım nedeniyle sıcağı sıcağına heyecanımı ve de duygularımı paylaşamadım.

Bu nedenle sitemizin yöneticisi, editörümüz Sayın Mehmet Kayık kardeşimden özürlerimin kabulünü özellikle istirham ediyorum.

Dünyanın beş ayrı kıtasından artık takip edilen sitemizin hem nitel hem de nicel anlamda günbe gün ivme kazandığı artık göreceli bir somut durumdur.

Gerek takipçi ağındaki nicel büyüme; gerekse köşe yazıları ve günlük paylaşımlarındaki haber ve görsel duyurularıyla, sitemize artan ilgi; sitemizin doğru yolda olduğuna delalettir.

Ayrıca, yayın hayatına başlamasından kısa bir sürede ödüle layık görülmesi de bunun kanıtıdır.

Aslında, bu ödül Sitemizin takipçisi siz değerli hemşerilerimize verilmiştir!

İçinde "Viranşehir" geçen her şey ve her "Viranşehir' li" ödüllerin en büyüğünü hakediyor!

Ben, hakedilen bu anlamlı ödülün kendi payıma düşen hissemi var ise; Barışa, kardeşliğe, insanlığa, evrensel hukuka ve de demokratik yaşama adıyorum.

Başarı ve ödüllerinin devamını diliyor...

Bir kez daha sizi kutluyorum!

Başka ödüllerde buluşmak üzere...

****

BARIŞIN DİLİNİ KULLANMAKTA ISRARCIYIM...

Her ölüm; yaşamdan, sevdiklerinden bir ayrılıktır.

Acımalı ölüme, insan olan insan; ama her ölümede, her acıya da ağlamalı insan!

Artık ölümleri değil, halay çekmek ve kol-kola halay çekenlerin olduğu mutlu bir ülke görmek istiyorum!

HAZİRAN DA ÖLMEK ZOR!

Ahmed Arif, Nazım Hikmet ve Orhan Kemal' in ölüm yıldönümünde saygı ve özlemle anıyorum.

Ahmet Arif' in bir dizisiyle hoşçakalın.

Yüreğimizden 'sevgi’yi, dilinizden 'barış'ı eksiltmeyin.

“Nerde bir can ölse oralıdır yüreğim.

Olmalı zaten

Olmazsa 'insan’ olmaz yüreğim...”