HER KAŞIĞIN KISMETİ BİR OLMAZ

Günümüzde insanların helalinden kazanacağı parayı yâda bir malı neden acele edip haramla kazanabilmek için mücadele ettiğini anlayabilmiş değilim. Hâlbuki İnsanın kısmetinde ne varsa, O onu bulacak zaten. Yoksa da bir şeyi kendine haram yolla var etmenin ne anlamı ve faydası olabilir ki.

O zaten senin kısmetinde yoksa çıkacak senden. Boşuna mücadelenin bir anlamı yok

İnsanın nasibin de ne varsa o gelir onu bulur. Sen istesen de istemesen de

Vakti zamanında küçük çadırlarda esnaflık yapan insanlar varmış. Bu esnaflar sabah erken saatlerde açar akşama kadar mücadele eder kapatıp evlerine giderlermiş. Yine bir gün çadırlarını açan bu esnaflar yavaş yavaş müşteri gelip iş yapmaya başlayınca bir başka esnaf ise kürsüsünü alıp işyerinin önünde beklemeye başlamış. Beklemeye başlamış ama ne gelen var ne giden. Diğer esnaflar iş yaparken bizim bu çadırcı esnaf onların alışverişini seyrediyormuş. Sabah derken öğle derken ikindi derken ne gelen var ne giden.

Millet yavaş yavaş toparlanmaya başlarken bu bakmış olacak gibi değil kendince. Gitmiş çadırın arka tarafına pirince taş mı koyarsın. Sadeyağa başka bir şey mi katarsın. Kilolardan mı çalarsın? Yani aklınca günü kurtarmak için haram yolla ne varsa bocalamaya başlamış. O arkada haramla uğraşırken. O zamanın deve kervanları esnafları da gittikleri yerlerde ellerinde ki tüm kumaşları satarak günü kazançlı kapatıp bu köye yani bizim çadır esnafların bulunduğu yere gelerek ev ihtiyaçlarını karşılamak için alışveriş yapmak isterler.

Nereden yapalım nereden yapmayalım fikir birliğiyle arkaya gidip günü aklınca zararlı kapattığını zanneden çadırcının önünde dururlar.

Dururlar ama herkes onlara bakarken onlar çadırcıya bakıyorlar sesleniyorlar çağırıyorlar ama ne ses var ne seda.

Tam gidecekleri sırada karşı komşusu gelir yanlarına

 -Hayırdır der. Ne istemiştiniz?

Kervanın başında ki kişi cevap verir

-Uzun yoldan geliyoruz. İyi bir ticaret yaptık ellerimizde ki ürünleri sattık eve döneceğiz. Erzak alışverişimizi buradan yapıp köyümüze dönelim dedik. Fakat bakıyorum da sanki bu çadırcı burada yok galiba?

Karşı komşu da sağa sola bakınır seslenir ama kimsenin ne ses aldığı var nede ses verdiği var.

-Olmazsa der. Kervanın başı

-Sizden alalım. Sahibi yok buranın kısmet değilmiş burası.

-Aman der ne olur biz sabahtan beri iş yaptık ama bu adamcığaz daha siftah bile açmamış. Biraz daha bekleyelim hele. Hem bende buraya geldim şimdi buradan sizinle beraber benim çadıra gidersek fırsatçılık gibi olur. Başkaları da yanlış anlar.

Tekrar dan  seslenmeler çağırmalar kimse yok.Yaklaşık 10 dakika bekleyen kervancılar artık gitmeleri gerektiğini belirterek alışveriş için karşı komşunun yolunu tutarlar.Koca bir kervan sahipleri dünyaca eşyalarını alıp develerine yükleyerek oradan ayrılırlar.

O günü daha kazançlı geçiren karşı çadır esnafı sağı solu toparlarken birden bizim haramzade esnafı kan ter içinde kürsüsünü alıp çadırın önüne geçip otururken görürler. Karşı komşusu Vakit kaybetmeden yanına giderek

-Yahu adam koca bir kervan geldi senin çadırının önünde durdu. İyi bir alışveriş yapacaklardı senden. Seslendik çağırdık yoktun nereye gitmiştin?

-Kervan mı diyerek sorar çadırcı

-Ne kervanı yahu?

-Deve kervanı iyi bir ticaret yapmışlar köylerine dönüyorlarmış. Alışveriş için kısmet senin çadırına vurdu ama sen yoktun. Biraz benden biraz komşulardan herkes nasiplendi bunlardan. Yüklüce para bırakıp gittiler. Sen nereye gitmiştin?

Deyince bizim çadırcının başından kaynar su dökülür sanki.

Dayanamaz yaptığı hatayı komşusuna anlatır.

Bu hikâyeden çok şey çıkar kısmet adı altına. Çünkü o adamın kısmeti akşama yakın yazılmış ama o sabretmedi sabretse o haram yolla eline geçirdiği malı helal yoluyla kazanacaktı.

Çok eskiden beri insanlar erken kalkar ve sabah ezanı okunduğu zaman kapı pencerelerini açar ve Allah tarafından emredilen kısmetin evlerine girmesini evlerinin bereketlenmesini beklerlermiş.

İnsanın bir yıllık kısmeti Berat kandil gecesi belirlenir. Ve bir yıl boyunca sabah erkenden kısmetleri melekler tarafından dağıtılırmış. Bu yüzden eski insanlarımız erken kalkmamızı  ve kısmeti aramamızı isterler.

Fetih Sûresi 21. Ayet; Henüz elde edemediğiniz, fakat Allah’ın, ilmiyle kuşattığı başka (kazançlar) da vardır. Allah her şeye hakkıyla gücü yetendir.

Ama maalesef ki bugünümüz dede benzer olaylar yaşanmıyor değil. Sahte mal getiren sırf başkasının müşterisini elde etmek için malın içinden çalıp ucuz satan. Hile hurdayla başkasının kazancına göz diken insanlar hâlbuki kendilerini kandırıyorlar.

Ölümü hatırlamıyorlar. Belki de arkalarından bir Fatiha bile okumayacak olanlar için bu dünya da kendilerini cehennem ateşine hazırlıyorlar. Mallarını mülklerini bırakacak insanlar için kendilerini feda ediyorlar. Kimlere kaldı ki onlara kalacak.

İnsan nasibinden fazlasını da eksiğini de yiyebilir mi ki?

Az olsun öz olsun ama helal olsun

Yazık ki ne yazık…

Tekâsür Sûresi 8. Ayet; Sonra o gün, nimetlerden mutlaka hesaba çekileceksiniz?

Fussilet Sûresi 51. Ayet; İnsana nimet verdiğimizde yüz çevirir ve yan çizer. Başına bir kötülük gelince de yalvarmaya koyulur.

İnsan kısmetinde ne varsa onu yer ne bir iki olur ne iki bir olur

Bakara Sûresi 150. Ayet; (Ey Muhammed!) Nereden yola çıkarsan çık, yüzünü Mescid-i Haram’a doğru çevir. (Ey mü’minler!) Siz de nerede olursanız olun, yüzünüzü Mescid-i Haram’a doğru çevirin ki, zalimlerin dışındaki insanların elinde (size karşı) bir koz olmasın. Zalimlerden korkmayın, benden korkun. Böylece size nimetlerimi tamamlayayım ve doğru yolu bulasınız.

Allah bizlerin ve evlatlarımızın boğazından haram lokma geçirmeyi nasip etmesin inşallah.