ESK? RAMAZANLARDAN GÜNÜMÜZ RAMAZANLARINA…

 

?imdi eminim, orta ve genç ku?ak: “ bu eskiler yine taaa, fi tarihinden kalma günlerini anlatmaya ba?lad?lar!” diyece?inizden ad?m gibi eminim.

Ancak, her ku?ak ya?ad?klar?n?, an?’la?t?rd?klar?n? gelecek ku?aklara aktarmak gibi bir sorumlulu?u ve zorunlulu?u vard?r.

Izninizle ben ba?l?yorum…

Çocuklu?umuz ve de gençlik günlerimizde geçen ramazanlara, günümüz ramazanlar?na bakt???m?zda; iki farkl? foto?raf ç?k?yor kar??m?za.

Oysa; Çocuklu?umuzun- gençli?imizin 'ramazan aylar?', bu gün hâlâ hayatta kalanlar?n, daha dün gibi hâlâ haf?zalar?nda!..

?ehirin bütününde , (ki Viran?ehir' in nüfusu, bugün ki nüfusun onda biri bile de?ildi) iftar saatlerine yak?n her evde humall? çal??ma, heyecanl? bir ko?u?turma, tatl? bir tela? hakimdi.

Herkesin hünerlerini yar??t?rd???, birbirinden lezzetli yemek kokular? yay?l?rd? damlardan, avlulu evlerin çiçekli bahçelerinden ve de ?ehrin ara sokaklar?ndan süzülürdü dosdo?ru yeryüzünden taaa gökyüzünün semalar?na!..

Hüznün, yorgunlu?un yerine yüzlerde ho? bir tebessüm, tatl? bir sevinç kaplard? ve dizilirdi aileler iftar saatine yak?n yer sofras?na.

Az m? ta??rd?m evimizden, iftardan önce yeti?sin diye, kal?rd?m nefes nefese...

Ko?tururdum taa... K??la,Tekke, Kale, Gölba?? mahallesindeki akrabalara, dostlara; yo?rulan çi?köfteyi, pi?irilen dolmay?, gibebeti (içli köfte), sembuseki…

Tabi asla unutmazd?k... payla??rd?k, bölü?ürdük a??m?z?, suyumuzu, ekme?imizi yan?ba??m?zdaki kalpleri, umutlar? zengin, inad?na inad?na yoksullu?a kar?? dik duranlarla ve de umuda kanat ç?rpanlara!

Yaaa! ?imdiki Ramazanlar???

Anlamad???m bir ?ey var?..

Her ramazan ay?nda, devletin kurumlar?, yerel yönetimler(Belediyeler)...

?ftar çad?rlar? kurarak; "?u kadar yoksula bilmem kaç ki?ilik yemek verdik, ?u kadar fakire ?u kadar miktarda yemek verip aç kar?nlar?n? doyurduk!" gibi; ki?i o onurunu rencide edecek, üst perdeden bakan, a?a??lay?c? haber ve görüntüler…

Övünülecek bir?eymi? gibi bolca dönüyor Yayg?n Bas?n ve Sosyal Medyada.

Ülke genelinde, her y?l tekrarlanan, insan onurunu ayaklar alt?na alan bu duruma bakmadan sorup edemiyorum:

Fakirlik, yoksulluk; kader midir?.. f?trat m?d?r?.. Suç mudur?..

Cevap veriyorum: elbette kocaman 'hay?r!!!"..

?nsan nüfusunun yar?s?na yak?n? açl?k s?n?r?n?n alt?nda ya?ayan ve de Victor Hugo'nun 'Sefiller' ini oynayan ve de bir tas çorbaya muhtaç hale getirilmi? bir ülkede; hem ülkeyi yöneten siyasiler, hem de yerel yönetimler için övünülecek bir durum olmamal?d?r.

Bir insan, bu kadar itibars?zla?t?r?lamaz, de?ersizle?tirilemez!

Yemek alma s?ras?nda kuyruklarda ya?anan izdiham s?ras?nda bir tas çorba için itilip kalk?lan, sözlü hakarete u?ray?p bunu o an sineye çeken yurdum insanlar?!...

Vicdanlar? tetikleyen ve kanatan ne kadar ac? vahim bir tablo!

Sosyal devlet oldu?unu iddia eden ülke yönetimlerinin temel ve öncelikli görevi: bu sosyal felaketi, bu sosyal yaray? kangrenle?meden yok etmektir.

?ftar çad?r? haber ve görüntülerini görünce hem benim hem de toplumda vicdani kalanlar? yaral?yor.

Bu yüzden; içim ac?yor, gözlerim bu?ulan?yor, bo?az?m dü?ümleniyor!

Bu manzaralar? gördükçe, inan?n içimden…

Hay?rl? iftarlar diyemiyorum.

 

DÜNYA ÇEVRE GÜNÜYMÜ?!

 

Duyduk duymad?k demeyin!

5 Haziran Dünya Çevre Günü'ymü?!..

Günle alakal?, halktan ve siyasetin sözcülerinden pe? pe?e s?ralanan bir çok yorumlar? ve medyadaki beyanlar? okudum, dinledim.

Ancak, bir k?sm?n?n gerçekçi ve samimi buldu?umu söyleyebilirim.

Aç?klamalar?n büyük ço?unlu?u; günü kurtarmaya yönelik, buram, buram samimiyetsizlik kokan, tamamen riyakarca beyanatlar...

Bu yüzden benim, rant u?runa do?an?n katledildi?i ve çevrenin kirletildi?i, HES ler u?runa derelerinin kurtuldu?u ülkeler liginde oynayan bir ülkede, çevre gününü kutlamak ad?na olsa da; kutlamak içimden gelmiyor; yoksa, ?ki yüzlü olmu? olurum!..

Do?ay?, çevreyi koruma ad?na çevreci örgütlerle dayan??ma içinde olup, her gün mücadele etmek gerekti?ine inan?yorum.

En az?ndan ben böyle dü?ünüyorum.

Azami 15 y?lda zor yeti?en kesti?iniz a?açlar?n yerine dikti?iniz rezidanslar?n?z?, sitelerinizi 3-5 ayda bitirirsiniz; ancak unutmay?n... a?açs?z, ormanl?k, b?rakt???n?z bir ülke oksijensiz kal?r; bu durum, hem sizi hem de gelecek ku?aklar?m?z? yiyer bitirir!

Zeytinliklerimize, Derelerimize, en önemlisi çocuklar?m?za k?ymay?n efendiler!

 

VER MEHTER?!.. VER MAR?I!..

 

Göztepe ?ampiyon oldu!

Eskiden futbol merakl? ve kendi çap?nda futbol oynayan biri olarak, futbolla fanatik olmayacak derecede ilgiliydim.

Güzel ?zmir' imizin köklü tak?m? Göztepe' nin ?ampiyonlu?una da sevindim dersem yanl?? bir ?ey söylemi? olmam.

Ancak...

Göztepe, ?ampiyon oldu olmas?na da...anlamad???m bir ?ey var;

kimi bir k?s?m kanallar '?zmir Mar??', kimi kanallar 'Mehter Mar??' e?li?inde ?ampiyonluk kutlamalar?n? verdi.

Görüntüler buram, buram...

Allah kerimdir!

Kapat?lan Tv ve Radyolar?m?z, bir gün aç?l?r elbet!

Mehtersiz - Mar?s?z, kendi sadeli?i, safl??? ve güzelli?i içinde maç nas?l verilir, görürdünüz!..

Bindik bir alamete,

Gidiyozzz k?yameteeee... ameneyyyy!

 

*****

 

AYNALAR KIRIK ??MD?...

 

Ben, ?ahsen ya?ant?m boyunca... hep sorar durur, sorgular?m kendi kendimi?!

Dü?ünsel anlamda, beynimdeki aynaya bakar?m kendi eksikliklerim, kendi yetmezliklerim konusunda 'ne kadar, do?ru anlamda donan?ml?y?m? Ne kadar eksi?im? diye..

Sonra, fiziksel anlamda d?? aynaya bakar?m 'üstüm-ba??m, d?? görünü?üm nas?l biriyim' diye?

Sonra da yüre?ime bakar?m sorgular?m 'ahlak, vicdan, adalet duygusu, sevgi var m?? Kald? m? diye?

****

Yüre?i bar?? içinde ayd?nl?k yar?nlar için atanlar için, bu hafta seçti?im ?iirlerden kimi ?iirlerimize ait k?sa k?sa bir demet...

“Yere dü?en sonbahar yapraklar? de?ildi

?nsand? topra?a dü?en

Birer birer dü?tüler

Sonra güne?e gömüldüler

Havada Turna sürüsü de?ildi

?nsand? onlar!...

Kimi halaya durdu

Kimisi Semaha

Söyle bana Anne!...

Bar??a kur?un s?k?l?r m??

Ölür mü Bar?? güvercinleri Unutursak kalbimiz kurusun”

 

****

 

Can? cehenneme rahat uyuyan?n

Kap?s?n? örtenin perdesini çekenin

Yüre?i yaln?z kendiyle olan?n

Duvarlar? ancak çarp?nca görenin

Can? cehenneme ba?kas?n?n yang?n?yla

Evini ?s?t?p yeme?ini pi?irenin”

 

****

 

KAZIM KOYUNCU' YU SAYGIYLA VE ÖZLEMLE ANIYORUZ...

 

Haziran ay?, Karadeniz’ in asi çocu?u Kaz?m Koyuncu' nurdan aram?zdan fiziken ayr?l???n?n y?ldönümü.

Ne seni, ne de senin “Ziganadan” selam getiri?ini...

Unutmad?k, unutmayaca??z!

 

****

 

YILLAR ONCE HAFIZAMDA KALAN CARLO H?KAYES?...

 

Y?llar önce Milliyet Gazetesinden Hasan Pulur' u takip ederdim.

Onun kö?esinden hala unutamad???m bir Carlo hikayesi hiç akl?mdan ç?kmad?... Aynen aktar?yorum:

Evet, herkesin tan?d??? bir Carlo vard?r.

Neyse, gelelim Carlo’ya... CARLO, ?talya’da Fiat otomobil fabrikas?nda çal??an, kendi halinde bir i?çiymi?. Fransa Cumhurba?kan? De Gaulle’ün ?talya ziyaretine kadar kimse onu tan?mazm??. De Gaulle’ün ?talya gezi program?nda Fiat fabrikalar? da varm??. De Gaulle fabrikay? gezerken, birden duraklam??, tezgâh?n ba??ndaki i?çi dikkatini çekmi? ve ellerini açm??: “- O Carlo, sen burada m?s?n? - Vay Charles, sen misin?” De Gaulle ile Carlo sarma? dola? olmu?lar... Herkes ?a?k?n! De Gaulle dönüp anlatm??:

“- Carlo ile biz eski arkada??z. Alman i?galinde birlikte çal??t?k. Bize çok yard?m? oldu.” ?talyan protokolü hemen durumu idare etmi?. “- Ekselans, bu fabrikan?n en iyi i?çisi de Sinyor Carlo’dur. Önümüzdeki günlerde kendisine törenle bir madalya takacaklar...” De Gaulle çok memnun olmu?, Carlo ile vedala??p fabrikadan ayr?lm??... Herkes Carlo’nun etraf?n? sarm??. “- Yahu, sen De Gaulle’ü nereden tan?yorsun? - Söyledi ya! - Sen daha önce niçin bize bundan söz etmedin? - Çok mu önemli!” ARADAN birkaç ay geçmi?, olay unutulmu?, bu defa ?talya’ya Amerikan Ba?kan? Nixon gelmi?. Ona da ayn? fabrikay? dola?t?r?yorlarm??. O da t?pk? De Gaulle gibi birden duraklam??: “- Vay Carlo, sen burada m?s?n?” Ayn? sahne, sar?l?p kucakla?m??lar. Nixon anlatm??: “- Ben o zaman genç bir avukatt?m. Carlo’nun bir i?i dü?tü, bana geldi, ilk kazand???m dava onun davas?yd?!” ?talyanlar yine ?a?k?n, Nixon gidince Carlo’yu sorguya çekmi?ler: “- Anlat yahu, Nixon’u nereden tan?yorsun? - Can?m, gençlik y?llar?m?zda Amerika’ya gitmi?tim. Ba??ma bir i? geldi, param yok, genç tecrübesiz bir avukat buldum, davay? kazand?. Sonra ?talya’ya döndüm, fabrikaya girdim, o da Ba?kan olmu?! - Yahu insan söylemez mi? - Çok mu önemli!” GEL zaman git zaman fabrikaya bu sefer Rus Ba?bakan? Kosigin gelmi?, dola??rken, Carlo’nun önünde durmu?: “- Yolda?, senin ad?n Carlo de?il mi? - Evet Aleksi!” Yine sarma? dola?... Kosigin gidince, Carlo aç?klama yapmak zorunda kalm??: “- Gençli?imizde biraz komünistlik yapt?k, bunu da o zaman tan?d?m. - ?nsan söylemez mi? - Çok mu önemli? Ben öyle çok adam tan?r?m!” Fabrika müdürü k?zm??: “- Yani ?imdi, neredeyse Papa’y? da tan?d???n?, arkada??n oldu?unu söyleyeceksin... - Oooo, en iyi arkada??md?r!” - Atma! - Tecrübesi bedava! Müdür k?zm??: “- Tamam, o halde pazar günü Vatikan’a gidelim, bakal?m Papa seni tan?yacak m?? - Olur, gideriz!” PAZAR günü, müdür, muavini ve Carlo Vatikan’a gitmi?ler... Carlo izin isteyip Vatikan’?n kap?s?na gitmi?, nöbetçilerle bir ?eyler konu?mu?, kap? aç?lm??, içeri dalm??. Müdür, muavinine dönmü?: “Yoksa Papa’y? da m? tan?yor? - Kim bilir, bakal?m, bekleyece?iz!” Biraz sonra meydandaki kalabal?k dalgalanm??, herkes Papa’y? görmek için hareketlenirken,

balkonun kap?s? aç?lm?? ve Papa yan?nda Carlo ile görünmü?... Müdür muavinine, muavin müdüre bakarken, Carlo da gözleriyle meydandaki kalabal?k aras?nda müdürünü aram??... PAPA tam duaya ba?larken, Carlo, kula??na e?ilmi?: “- Sen duaya devam et, bizim müdür yerde yat?yor, gidip bakay?m, ne olmu??” Carlo f?rlay?p meydana ko?mu?, kalabal??? yara yara müdürün yan?na varm??, bakm?? adam yerde bayg?n, ay?ltmaya çal???yorlar: “- Yahu ne oldu buna?” Müdür muavini ba??n? sallam??: “- Bay?ld?! - Beni Papa’n?n yan?nda görünce mi bay?ld?? - Hay?r, seni Papa’n?n yan?nda görünce bay?lmad? da arkam?zdaki iki Japon sana bak?p, ‘Yahu bu bizim Carlo, yan?ndaki takkeli adam kim?’ deyince dü?üp bay?ld?...”

 

*****

 

Her zamanki gibi yüre?inizden sevgiyi, dilinizden bar??? eksiltmeyin...